- şeyxi
- сущ. шейхи (человек, принадлежащий к секте, возглавляемой шейхом)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şeyxi
Смотреть что такое "şeyxi" в других словарях:
şeyxi — ə. 1) şeyxə aid olan (Məhəmməd peyğəmbərdən sonra Əbubəkr və Ömərin xəlifəliyini qəbul edən adam); 2) XlX əsrdə Şeyx Əhməd Ehsani tərəfindən əsası qoyulmuş təriqət; həmin təriqətə mənsub adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
axırda — z. 1. Hamıdan sonra, qurtaracaqda. Axırda duran kimdir? 2. Nəticədə, ən nəhayətdə, bir şeyin nəticəsində, nəhayət. Axırda dilə gəlib cavab verdi. O, axırda özü avara qalacaqdır. Axırda bildiyi yadından çıxacaq. – Ey xuda, kim çəkər axırda gülabın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədbatin — sif. <fars. bəd və ər. batin> Pisürəkli, qəlbi pis, pisniyyətli; paxıl, kinli. Bədbatin adam. – Var fəqət bəzi şeyxi bədbatin; Zahiri halı xoş, ürək xain. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürid — is. <ər.> Keçmişdə: bir müsəlman təriqət şeyxinə və ya mürşidə beyət edərək ondan təriqətin üsul və mərasimlərini öyrənən adam; şagird. Pirkətanqulu pirinin şeyxi nə qədər öz müridini bəkləsə də, Məmməd gəlib çıxmadı. E. Sultanov. <Molla … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məsləhət — is. <ər.> 1. Necə hərəkət etmək, bir işi necə görmək haqqında təklif, göstəriş, tövsiyə. Həkim məsləhəti. Məsləhət vermək. – <Şah buyurdu ki:> Sizi bir əmrdən ötrü məsləhətə çağırmışam, gərək haman xüsusda bir tədbir göstərəsiniz. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarğa — is. Leş və böcəklərlə qidalanan iri, döşü boz qara quş. Qarğanın səsi çıxanda qar gələr. (Ata. sözü). Qarğaya güllə atırdım, gündə gəlib toyuqların cücələrini daşıyır. Ə. H.. Qarğa quzğun kimi tökül(üş)mək – bir şeyi götürmək, qamarlamaq; üstünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeyx — is. <ər.> 1. Ərəbistanda qəbilə və ya əşirət başçısı. Digər şeyxlər və müridlər də gəlib birər birər <dərvişin> ətrafına toplaşırlar. H. C.. 2. Təriqət başçısı və hər hansı bir təriqətə mənsub olub orada ibadətlə məşğul olan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şöhrətgir — sif. <ər. şöhrət və fars. . . . gir> klas. Şöhrətli, şöhrət qazanmış, şöhrəti aləmi tutan, şöhrət tapmış, namdar. <Əzra Zəhraya:> Bir baban var, cahanda şöhrətgir; Fazilibinəzir, Şeyxi Kəbir. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vala — 1. sif. <fars.> klas. Yüksək, uca, ali. <Dərviş:> Babam heyrət, anamdır şübhə . . əsla; Bilinməz mən kiməm, ey şeyxi vala! H. C.. 2. is. məh. Çox sıx ələk. // Çox sıx tor. Yaşmağı valadan, dili laladan; Ağ nazik əllərin xınası gözəl.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yatırtmaq — icb. 1. Yuxuya vermək, yatmağa məcbur etmək. Xavər bütün günü ağzına çörək dəyməmiş Azadı dilə tutaraq təzəcə yatırtmışdı. M. İ.. 2. Aşağı əymək, aşağı sallamaq, səmtinə görə əymək, yatıq hala salmaq. Meynəni pəncərə tərəfə yatırdın! – Şiraslan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əşirət — is. <ər.> Bir əsildən törəyib birlikdə yaşayan və köçəri (bədəvi) həyat sürən ailələr toplusu; qəbilə, oymaq. Əşirət dövrü. Ərəb əşirətləri. Əşirət şeyxi (ağası, bəyi). Əşirət halında yaşayan tayfalar. – Bütün Azərbaycan xanları və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
